Vess rett er rett og feil er feil, er det siste ordet sagt
Og så bli trist for tristhets skyld, kan bli en gråtkvalt kamp om makt
Men ka hjælpe det med tåra då når auan berre ser’
At rett er rett og feil er feil, då kan æ ikkje sei nå’ meir.
Førr æ snakke om å leve, æ snakke om å gje
Æ snakke om å ælske, æ snakke om å se
Æ snakke om å sønge så høgt som æ vil
Æ snakke om å gjønge te æ får te det æ vil
Vess svart e svart og kvitt e kvitt, då e du blind førr alt
Då ser du ikkje lys nå’ meir, i varmen blir det kaldt
Du blir ein sjakkmønstrat konstruksjon med pepitarutat sjæl
Vess kvitt førr dæ e berre kvitt, har du slådd live’ ditt i hjæl
Førr det handle om å leve, det handle om å gje
Det handle om å ælske, æ snakke om å se
Det handle om å sønge så høgt som æ vil
Det handle om å gjønge te æ får te det æ vil
Vess Gud e Gud, og du e Gud e du enno nøydd å be
Så ber du mæ med tomme ord, du spør, men kan æ se
At du stille opp i ein sjakk-armé, men du strides innenfra
Mot svart og kvitt, og rett og feil, før det trur du at man ska
Men det e nå’ ainna å leve, det e nå’ ainna å gje
Det e nå’ ainna å elske, det e nå’ ainna å se
Det e nå’ ainna å sønge så høgt som man vil
Der e nå’ ainna å gjønge te man får te det man vil
